O SERCU NA RÓŻNE SPOSOBY W SZKOLNEJ BIBLIOTECE

Już po raz trzeci panie Anna Słomska i Marzena Tomaszewska zaprosiły 30 września uczniów klas pierwszych do udziału w Ogólnopolskiej Akcji Czytelniczo-Edukacyjnej “Czytamy z Sercem” przeprowadzonej z okazji Ogólnopolskiego Dnia Głośnego Czytania oraz Światowego Dnia Serca. Tradycyjnie miejscem spotkania była szkolna biblioteka. Nie od dziś wiadomo, że kto czyta, żyje po wielokroć…

Serce najdosłowniej można łączyć z poniższą słownikową definicją postrzegającą je jako centralny narząd układu krwionośnego zbudowany z tkanki mięśniowej otoczonej osierdziem. Nie jedyne to znaczenie tegoż pojemnego słowa. Serce zadomowiło się w polszczyźnie w postaci choćby frazeologizmów: “ktoś jest bez serca”, inny z kolei bywa “człowiekiem o wielkim sercu”. Można “złamać komuś serce”, otworzyć je przed kimś lub zwyczajnie, po ludzku “porozmawiać z kimś od serca”.

U Wyspiańskiego w “Weselu” jest synonimem Ojczyzny. Od tej powszechnie znanej sceny dramatu panie rozpoczęły dialog kończący się puentą: “Serce? A to Polska właśnie”.

Serce utożsamiane bywa z miłością, dlatego w dalszej kolejności nie mogło zabraknąć przytoczenia jednej z najpiękniejszych scen miłosnych w literaturze powszechnej: spotkania tytułowych kochanków z kart “Mistrza i Małgorzaty’ Bułhakowa.

Zmieniają się krajobrazy, okoliczności, jednakże uczucia pozostają niezmienne niezależnie od szerokości geograficznej. Równie mocno można kochać w Moskwie Bułhakowa, jak i czterdzieści lat później w Omanie, tam bowiem toczy się akcja kolejnej przywołanej podczas “Czytania z sercem” książki zatytułowanej “Z miłości? to współczuję” autorstwa Agaty Romaniuk.

Erin Stewart w utworze “Serce z odzysku” przenosi czytelnika w świat ludzi oczekujących na przeszczep serca. Towarzyszy ich oczekiwaniom, zwątpieniu, radości.

Choroby serca w jedną noc nabawiła się poetka Halina Poświatowska. Ukrywanie się w zawilgoconej piwnicy przed żołnierzami Armii Czerwonej z 15 na 16 stycznia 1945 roku spowodowało anginę, której konsekwencją była wada serca. Istnienie w cieniu śmierci paradoksalnie wzmogło apetyt na życie, autorka cytowanego w bibliotece wiersza pt. “Powiedziałeś, przyjdę do ciebie” zdążyła się jeszcze z wzajemnością zakochać i stworzyć kilka tomików poezji.

Patronkami mijającego 2025 roku z woli Senatu RP zostały m.in. wspomniana Halina Poświatowska i jej starsza koleżanka Maria Pawlikowska – Jasnorzewska. Nazywana “słowiańską Safo” była autorką poetyckich miniatur zebranych w tomie “Pocałunki”. Kilka spośród nich zostało przypomnianych podczas spotkania w bibliotece.

Przerwy w czytaniu wypełniły interpretacje polskiej poezji w wykonaniu Sanah.

Do zobaczenia za rok!

Cele akcji: promocja literatury i czytelnictwa, poszerzenie wiedzy uczestników na temat serca – jego funkcjonowania, chorób, rozwijanie wrażliwości na cierpienie i potrzeby osób chorych, propagowanie zdrowego stylu życia jako jednej z form przeciwdziałania chorobom układu sercowo-naczyniowego.